من با چشم هایم دل پسرها را اسیر خودم میکنم
وقتی انسان سری به بیمارستان ها می زند
و بیمارانی را می بیند که از نعمت سلامتی محرومند .
جوانهائی را می بیند که چگونه روی تخت ها افتاده اند
و در آرزوی روزی هستند که بتوانند با پای خود به محیط خانواده و جامعه
باز گردند آنگاه متوجه نعمت سلامتی می شود
.
.
.
.
ادامه مطلب
این سلامتی و زیبائی که از بزرگ ترین نعمت های خداوند است
تشکر لازم دارد و حداقل تشکر و سپاس گذاری این است که
بوسیله همان نعمت با بخشنده نعمت مخالفت و معصیت نکند.
خواهرم این بار که در آینه نگاه می کنی لحظاتی با خود بیاندیش
که چه کسی این چشمان زیبا را به تو داده است ؟
این همه ظرافت دقت
راستی اگر این چشم ها نباشد زندگی کردن تو چه قدر مشکل می شود ؟
آیا انصاف است که با همین نعمت ها با دشمن خدا (شیطان) همکاری کنی
و خواسته بخشنده آن را نادیده بگیری ؟
خواهرم تقاضا دارم با حوصله و دقت کافی به این عبارات دقت کنی
اگر روزی همراه با فرزندانت از راهی عبور کنی و چند کودک را ببینی
که در حال بازی هستند و از سبد سیبی که همراه داری به هر کدام
سیبی بدهی ولی آنها نه تنها از تو تشکر نکنند بلکه
کمی از سیب ها را خورده و باقیمانده آن را به سر و صورت فرزندت بزنند
و او را مجروح کنند قضاوت تو درباره آنها چیست ؟
درست است که خدا فرزند ندارد. اما مردم بندگان خدا و خانواده او هستند.
اگر خانمی به جای شکر نعمت زیبائی و سلامتی سبب بیماری روحی
و آسیب دیدن باطن و روان بندگان خدا شود و آنها را
از راه سعادت و کمال منحرف کند و به بیراهه هواپرستی و شهوترانی بکشاند .
چنینی فردی که تفاوتی با آن کودک ناسپاس دارد ؟
آری شکر نعمت زیبائی و سلامتی انگیزه مهم دیگری
برای رعایت پوشش خدا پسندانه است.
بدان که خدا فرموده " هر چیزی زکاتی دارد و زکات زیبائی عفت است".